Met de titel van dit blog loop ik iets te stoeien…hoe omschrijf je energie?Energie die van iets of iemand afstraalt, wat je niet kunt zien maar er toch is, soms noemen we het charisma...of kunst…
Energie die van iets of iemand afstraalt, niet voelbaar of zichtbaar is maar toch naar een ander reist…en daar, met diegene, weer iets doet, inspiratie of inzicht geeft…zoiets als röntgenstraling maar dan met een positiever effect. Ik weet niet hoe ik dat moet noemen en noem het dus maar *sprankels*…
De *sprankels* dus…
Maar goed... hoe je het ook noemt het gaat me eigenlijk om de omschrijving. Het effect van je mandala op andere personen dus. Als je een mandala tekent zegt dat iets over jou…teken je een spiegel van jezelf.
En jij bent een prachtig mens, jawel....goddelijk! Ja maar natuurlijk ook met menselijke tekortkomingen of uitdagingen…maar inwerkelijkheid a beauty inside…
Dat goddelijke deel wat via je mandala naar buiten piept, spreekt andere mensen aan die jouw energie herkennen en zich dus aangetrokken voelen door de *sprankels* van jouw mandala.
Het *sprankelen* van mijn blog
Het is altijd gaaf als je een mandala deelt en mensen de *sprankels* van jouw mandala herkennen en dit met je delen..
Nog gaver is het als iemand de *sprankels* van mijn blog herkennen en dit met me delen…
Dat geeft altijd een kick, als ik maar 1 iemand kan inspireren, een herkenning, inzicht of een synchroniciteits-ervaring kan creëren met mijn blog dan is mijn dag weer goed 😊 en heb ik mijn doel bereikt..
Puur voor mezelf
In principe schrijf ik het blog eigenlijk voor mezelf
even resumeren,
een pas op de plaats,
alles even schikken en herschikken
en dat geeft soms ook weer nieuwe zelf-inzichten.
Dat doe ik dus allemaal om het voor mezelf op een rijtje te krijgen en als ik een onderwerp heb dan al schrijvend stromen de woorden vaak als vanzelf naar buiten en borrelt mijn innerlijke wijsheid uit mijn hart naar boven, om vervolgens, hopelijk jouw innerlijke wijsheid aan te raken en ook wakker te maken.
Ja! Misschien is dat hetgeen wat *sprankels* doen...
Ik wil namelijk graag rimpels..
Nee, niet de ouderdoms-lijnen in mijn gezicht maar een rimpel-effect. Het is mijn manier om iets te doen voor de wereld…iets voor jou wellicht…het is misschien maar iets kleins…een klein inzicht…een klein aha-moment…. als een klein steentje…gegooid in het water…..wat een kleine rimpel op het oppervlakte geeft…maar uiteindelijk meer rimpels gaat creëren en steeds een grotere cirkel om zich heen krijgt…
Met mijn innerlijke wijsheid...de jouwe wakker maken...en jij die weer van anderen..
En als we allemaal zulke kleine rimpels in het water maken…geeft dat uiteindelijk een groots effect…
Een gegeven paard..
En als je dan waardering krijgt voor je mandala, je blog…of andere dingen in je leven. Als iemand die *sprankels* voel en ontvangt....dan zijn dat als kleine cadeautjes…
En...
een gegeven paard mag je niet……dus accepteer die cadeautjes ook 😉
Dat betekent..
niet zeggen dat er nog iets niet goed is in je mandala,
of dat er een foutje inzit,
dat het niet je beste werk is
of dat je het verkeerde papier of kleurmaterialen gebruikt hebt
dat zijn alleen maar je eigen onzekerheden..je menselijkheden..
....
maar anderen zien alleen die goddelijke kant..
dus mag je gewoon het compliment in dankbaarheid aanvaarden
en dus niet twijfelen aan de deskundigheid, noch smaak of goddelijkheid van die persoon 😉
Maar mogen zien wat de ander ziet in je werk... *de sprankels*
