Ik ben door mijn blogs aan het scrollen en zoek naar het thema perfectionisme. Ik weet soms dat ik ergens iets over heb geschreven maar wat ook alweer en nog leuker...waar staat het! Dan vind ik er eentje die heet "Het kind in jezelf mag perfectionisme loslaten" Yes is dat hem? Maar ik kom dus uit op een blog waar ik het heb over je innerlijke kind. Ik heb daar een mandala van gemaakt in de allereerste challenge van het mandala tekenen en die me bracht op mijn mandalareis. Als ik hem herlezen heb en doorscrol naar beneden zie ik tot mijn schrik....
Oeps...
Het bericht is geplaatst in 2020 met wat ik al noem het thema je innerlijke kind mandala, dat was een mandala die ik tekende aan het prilste begin van mijn tekenreis. Totaal verbaast ben ik als ik het hele blog doorgelezen heb dat er onder het blog een opmerking is geplaatst door een lezeres die totaal aan mijn aandacht is ontsnapt of totaal niet onder mijn aandacht is gebracht op een of andere manier. Het is voor mij compleet nieuw.
Alles gebeurt met een reden
Nu ben ik van mening dat alles een reden heeft en dat het niet de bedoeling was dat ik een reactie terug zou geven op dat moment in tijd. Maar bij deze mijn oprechte excuses dat ik toen niet in staat was te reageren. Maar ik voel dat het wel de bedoeling is dat ik er nu iets mee mag doen. Het zal de vragenstelster niet meer helpen maar misschien wel andere lezeressen die het zelfde probleem hebben als zij.
Geluk is met de blondjes
Het zorgt er eveneens voor dat ik weer ga zoeken in mijn archief naar de challenge van toen. Tot mijn verbazing heb ik de mails nog en werken een aantal van de links naar de bijbehorende video's ook nog. Het brengt me ook terug bij hoe ik ben begonnen met het tekenen van mijn mandala's. De bulletjournal die ik daarvoor gebruikte vind ik ook weer terug. Wat een mazzeltje is dat.
Back to the beginning...
Het "toeval" wil dat ik binnenkort een workshop mandala tekenen mag verzorgen en het doornemen van deze challenge geeft me heerlijke inspiratie, dus dat komt goed uit. Het doet me beseffen dat ik begonnen ben met mandala tekenen op dezelfde 'losse en vrije manier' als dat ik me nu weer eigen probeer te maken dankzij de mixed media challenges die ik volg, Hoe grappig en wat een bijzondere synchroniciteit is dat. Ik ben bezig geweest met wat voorbereiding
De speelsheid
Het gaan werken met mixed media bracht mij weer terug in mijn kindertijd. Als jong meisje, ik denk van een jaar of 4 a 5, had ik in een hoekje van de kamer een tafeltje waar ik altijd aan zat te knutselen, het was niet zozeer tekenen, dat ik me tenminste kan herinnneren, maar veelal knippen en plakken.
Herinneringen
Ik heb nog herinneringen aan de lijm en het kwastje wat erbij hoorde. Ook de vingerverf potjes die ik had, dus ook daar moet ik meer bezig zijn geweest. Ik weet ook nog hoe het tafeltje eruit zag en het stoeltje waarop ik zat, wat ik maakte daar heb ik geen herinnering aan en daar is ook niets van bewaard gebleven op 1 wazige foto na en wat snelle filmbeelden.
Souvenirs
De Francophonen noemen herinneringen Souveniers, dat vind ik altijd een mooi woord, het is alleen jammer dat je maar beperkt tastbare souveniers van je jeugd mag behouden, maar het zal een reden hebben. Je hersenen werken helaas nu nog zo dat je vaak je 'traumatische' ervaringen goed kunt herinneren en je actief mag gaan zoeken naar de goede. Daar helpt je innerlijke kind mandala dus bij. Want als je je het ene gaat herinneren dan komen daar automatisch herinneringen die je kwijt bent bij omhoog.
Knip-en-plak-geluk
Het bijzondere is dat ik dit nog wel vaag ergens in mijn geheugen had hangen maar dat het weer boven kwam drijven toen ik begon met het mixedmedia. Waarom dit gebeurt is me nog niet helemaal duidelijk maar het maakt me wel bewust dat ik toen gelukkig moet zijn geweest en dat het kwam door het knippen en plakken. En misschien doet mijn blog en mijn zoektocht me er weer bij komen.
Innerlijke kind
Terug komen bij wat je als kind heel graag deed is belangrijk als je wilt weten waar in je latere leven de obstakels daarbij zijn gekomen, wat je belemmeringen zijn geworden. Hierbij kun je terecht komen bij je leuke momenten van je kindertijd maar ook bij de traumatische. Ik was als kind een duimer en bedplasser. Ook dat is prima.
Volwassen blik
Probeer hier op een nu volwassen manier naar te kijken, niet om het weg te stoppen maar om er naar te kijken met liefde en compassie indien je innerlijke pijn wordt aangeraakt. Ik kan nu zien waarom ik als kind zo was en wat ik tegen me zelf zou zeggen of doen. Anna Webbink schreef een mooi stuk over als er een innerlijk pijnstuk aangeraakt word,
Terug naar de mandala
Wat is dan je innerlijke kind mandala en hoe maak je die? Dat is aan jou, er zijn geen regels voor, ga in meditatie, en visualiseer jezelf weer als kind, wat je deed je toen, tijdens je spel, tijdens creatie momenten. Kijk oude foto's, spreek met ouders als dat nog gaat.
Met name in je vakanties daar deed het bij mij bovenkomen dat ik graag "indiaantje" speelde, echt met een 'Vuur'-plaats (takken/dennenappels maar zonder echt vuur), met een driepoot van hout, een 'ketel' (emmer) die aan een touw erboven hing. Veren in mijn haar stak, met een band om mijn hoofd. Als kind las ik ook graag boeken over indianen en hoe ze leefden.
Vorige levens
Het was of een soort verlangen er naar 'terug' bestond. Het verklaarde ook waarom ik nog steeds een fascinatie voor veren/stenen heb. En het doet me vermoeden dat ik een leven als indiaan geleefd heb, of misschien meerdere. Ook heb ik een intrige met Japan en Geisha's dat vertelt me dus ook dat daar 'geschiedenis' ligt.
Helende werking
Het verwerken van deze thema's in mijn mandala heeft dan ook een helend effect voor mij gehad. Dat ik een diepe band heb met de natuur een natuurlijk leven en dat ik dat weer terug mag halen in mijn huidige leven. Mijn droom is nog eens rond te trekken met een camper/Tiny house en weer zo primitief mogelijk te leven/wonen.
Het kindmandala
Je innerlijke kind mandala gaan tekenen heeft geen regels, geen richtlijnen, laat je gewoon voeren naar wat het je brengt, Als je terugkomt bij de dingen die je als kind graag deed en die je nu nog steeds in je leven hebt, of die je graag terug in je leven zou willen.
Bij mij mochten er uiteindelijk de mooiste mandala's erdoor ontstaan.
Kijk maar eens bij de tekeningen bij deze blogs
Deze mandala startte ik in het midden met de veren en kijk wat er toen mocht ontstaan, de 'indianen'-energie werd opgepikt door medetekenaars https://www.mandala-synchroniciteit.com/post/2018/02/27/de-energie-van-de-reizende-mandala
In dit blog kwam mijn eigen indiaan tevoorschijn
En bij deze, terwijl het thema Azie was en ik eigenlijk een boeddha mocht tekenen, werd mijn boeddha een Geisha, met een draak!
Waarom die draak op papier kwam ben ik een paar weken geleden achter gekomen, maar dat is wellicht voor een volgend blog.
Tzolkin synchroniciteit
Qua tijdperk bevinden we ons in het midden van de 13 kolommen van de Tzolkin kalender van de maya's, te weten in de zevende kolom. We bevinden ons in de ‘Centrumdagen’. Deze kolom wordt de ruggengraat van de Tzolkin genoemd.
Deze centrum dagen zijn maandag 12 en dinsdag 13 juni.
Op maandag 12 juni komt er een energie op ons af die gesymboliseerd wordt door de energie van de ‘witte Hond’. Dit is wat die dag onder je aandacht wil brengen:
Je diepe gevoelens en intense emoties maken je mens.
Te leren om van jezelf te houden met al je sterke en zwakke kanten is je grootste uitdaging. Begin met te accepteren zoals je bent. Door jezelf lief te hebben draag je de meest belangrijke boodschap die je met je meedraagt uit.
Je toont daarmee dat acceptatie en liefde het diepste donkerte verlichten en alle angsten doen verdwijnen.
Op dinsdag 13 juni komt er een energie op ons af die gesymboliseerd wordt door de energie van de ‘blauwe Aap’. Op deze dag gaat het om:
Je bent kind van het universum en je mag spelen. Luchtigheid, humor en plezier mogen de boventoon voeren. Kies voor dat waar je plezier aan beleeft en maak hier je werk van. Het kind in jou is je bron van vreugde en plezier. Dit kind is eigen en wijs en weet wat het nodig heeft. Vergeet alle regeltjes en principiële normen zodat je je onschuldige speelse natuur weer in herinnering kunt brengen.
Kijk dat is nou precies de energie van je innerlijke kind mandala
