Oeh het is hier een tijdje stil geweest weer op het blog...in plaats oorspronkelijk van elke week, erna elke maand lijkt de frequentie van posten nu 1x per half jaar te zijn geworden 🫣 Maar het is wat het is.
Ondanks dat zijn er toch nog elke maand nieuwe volgers waar ik dankbaar voor ben want er zijn heel wat blogs die toch nog steeds actuele thema's hebben. Veel thema's kom ik nog elke dag tegen en denk dan...hé daar heb ik een blog over geschreven. Maar geen blogs betekent niet dat er in mijn leven niets gebeurt, integendeel mag ik wel zeggen ik ga je even meenemen in het laatste half jaar en wat er allemaal aan inspiratie op mijn tekentafel ligt.
Same-old-same-old
Het grappige is als ik veel blogs schrijf ik minder mandala's teken. Als ik veel mandala's teken schrijf ik weer minder blogs. Er moet toch altijd een soort van evenwicht zijn in alles het kan niet altijd 'en-en' zijn. Waar ik vorig jaar tegen aanliep was dat het krijgen van inspiratie van iemand, of dat nou de mandala-academie is of de Teken-je-mee van Ada Bouman of iets anders het werd voor mij een beetje....same-old-same-old. Ik voelde dat ik nieuwe uitdaging nodig had maar het mandala tekenen heeft wel mijn hart...dat werd even zoeken dus, Nee eigenlijk niet besef ik terwijl ik dit schrijf, want het kwam als vanzelf op mijn pad, het enige wat ik zei was: Ja..
Keelchakra
In mijn laatste blog schrijf ik over het sacraal chakra, het chakra van creatie en inspiratie. Ik ben nog bezig met de chakra-mandala cursus, en merk dat elk chakra zijn eigen tijd heeft en dat het samengaat met fases waarin ik zit. Ik schrijf dat ik bleef steken bij het tekenen van de keelchakra. Het bleef steken in de keel hihi. Het is grappig dat ik dat nu teruglees en schrijf: Ik zei Ja! Want Inmiddels mocht ik ook het keelchakra-mandala tekenen op zijn eigen moment in tijd. Toen hij eenmaal op papier stond zei ik 'Ja' tegen meer dingen lees je hier, maar de story bij het keelchakra dat vertel ik in een volgend blog, nog een dingetje van achterstand inhalen...of daar naar terugspringen via de spiraal....
Workshop mini-art
In november vorig jaar vroeg een vriendin me of ik mee ging naar een workshop van @Studio-Spring, zoek haar maar even op INSTA, en zie ook mijn post op 12 november, dmv de link hiernaast. Een uit-je-comfort-zone-dingetje, iets wat ik nog nooit eerder gedaan had maar me meteen in mijn kindertijd vibes zette...vroeger als klein meisje had ik een eigen hoekje in de huiskamer en daar was ik ook altijd aan het knippen en plakken. Bij Studio-Spring gingen we mini-art maken met mixed media. en oh wat was dat gaaf.
Round-Robin
Dezelfde studio en vriendin organiseerden een Round-robin boekje. Een klein boekje waar je op een aantal bladzijden, mixed-media-art maakt en deze vervolgens doorstuurt aan een ander die weer verder gaat, zo krijg je uiteindelijk een leuke crea, mixed media journal. We besloten met een groepje vrienden dit zelf op te starten en in plaats van rond te sturen elkaar het persoonlijk terug te geven als we samen afspreken. Leuke ontmoetingen met leuke heerlijke reacties op het gemaakte werk! Dat was moet ik zeggen wel een deel van het plezier.
Junk-journal uitdaging
Van het een kwam het ander, nieuwe uitdagingen met art-journaling. Waarbij ik, omdat er best veel tijd tussen de swaps zat, mijn eigen journal ging beginnen. Gewoon van middelen in je omgeving, zonder naar een winkel te gaan. De inspiratie begon op reis in Zwitserland waar ik in een mini-bieb een boek 'leende' Daar alleen het kaft van gebruikte en met de folders in het hotel een junk-journal-boekje maakte. Dit met een uitdaging van Everything art, via een van de vriendinnen die ook meedeed aan 'ons' Round-robin boekje, 'hooked' raakte en nu de mooiste creaties maakt.
Resultaat loslaten
Als je dit eenmaal gaat doen leert het je enorm de uitkomst of resultaat los te laten, je voelt heel erg intuïtief wat er mag gaan gebeuren en er is geen goed of fout. De uitdaging van Everything art was precies in een periode dat mijn man veel op reis ging, en dus ik ook. Ik leerde meteen: Je kunt het overal doen, wat simpele dingen als lijm, potloden, aquarelpotloden of verf, wat kwastjes in een klein tasje en hop dan zit je op reis op hotelkamer in Madrid en als je voeten moe zijn van het lopen in het Prada Museum, je ineens de grappigste dingen zelf aan het maken bent in een art-journal. Ik ben nog aan het 'vinden' van mijn eigen stijl.
Ugli-stage-fase
Het gaf me echt een gevoel van vrijheid, smaakte net als het mandala tekenen naar meer, het maakte me bewust van de 'ugli-stage' fase. Het moment waarop je denkt ....neuh dít is lelijk, dat wordt niets! Maar toch doorgaat en uiteindelijk toch een grappig eindresultaat heeft. Je ervaart echt de 'lagen' van het proces, de basislaag creëren, dan een detail laag, vervolgens nog meer finesse details aanbrengen en de afronding: het toevoegen van je eigen 'handtekening' in gewoon woorden, een afbeelding of een spreuk of mantra. Het is eigenlijk hetzelfde als de in mandala, maar ik leerde er op een andere manier naar te kijken.
Art-journal
Waar ik voorheen van leuke workshops die ik volgde een soort van notities maak, om er vervolgens nooit weer naar te kijken 🤭 maakte ik nu van een challenge van Tony Robins aantekeningen en vervolgens verwerkte ik de highlights in een paar art-journal pages. En die kijk ik wel af en toe na. Grappig hè, dit doe ik nu ook met boeken waarin ik dingen noteer die ik 'mee wil nemen' in mijn leven. Die heb ik trouwens ook veel gelezen het afgelopen half jaar...'studie boeken'. Mijn pagina, de boekenplank moet wat dat betreft ook nog een serieuze update krijgen.
Terug bij de mandala
Ondertussen was ik ook begonnen met de Adventkalender van de mandala-academie een terugkerend fenomeen inmiddels waarbij je elke dag een stukje van een mandala maakt daar kwam ik de Ugli-stage weer tegen.... maar ik merkte dat ik behoefte had om dingen los te mogen laten en dat lukte bij de tweede fase van de adventskalender waarbij je elke dag een kleine mandala mocht tekenen en daar werd ik uitgenodigd om wat meer uit de losse hand te tekenen en wow...daar had ik mijn nieuwe vibe in het mandala tekenen te pakken!
Stil-zitten
Dus stilzitten daar is geen sprake van sterker nog, sinds de adventskalender, waarna ik doorging met een schrijfchallenge van Christine Pannebakker en daardoor ineens een boek aan het schrijven ben. Ja zeggen tegen zoveel dingen zoals een soultrip waarna er een cursus van Acces Bars zich aandient in ik mij nu en Bars Praktitioner mag noemen en sindsdien stroomt de creativiteit enorm. Heb ik een nieuwe website gebouwd voor deze nieuwe "onderneming" en geïnspireerd ben door diverse thema's zoals 'ontvangen' en daardoor gaat daardoor ook de blogbehoefte weer stromen...
Nog meer...
Er is ook nog een Reizende mandala in de laatste fase van van zijn ronde....
ook super spannend weer wat er weer terug mag komen, het is in ieder geval een enthousiaste groep en het versturen gaat strak op tijd!
Echt ik weet zelf niet, na de jaren van stilte en weer terugkomen bij jezelf in 2020-2022 komt er nu een tijd van Flow, ervaar jij dat ook? en je weet..... ik kan niet anders dan......to
Go with the flow
In deze flow komen er weer wat blogs aan...het keelchakra, the ugli-fase, de ja-lotus-mandala...dus houd je mailbox of Facebook in de gaten!
