Met een mandala van de wortel-chakra, ging ik afgelopen zomer aan de slag. De cursus die ik volg geeft aan hoe de basis opzet is maar wat de ontwikkeling van de mandala gaat zijn is ook voor mezelf altijd een verrassing. Met behulp van visualisatie en journaling hoop ik de inspiratie te ontvangen van hoe de mandala mag gaan worden. Ik wil deze cursus net als andere zomer cursussen op een a3 formaat maken, het is mijn jaarlijks mandala-cadeau puur voor mezelf en een beetje een traditie geworden en ik weet dat ik elke zomer uitgedaagd wordt om buiten mijn comfort-zone te komen...
Ojee
Bij het opzetten volgens de aangegeven instructies voel ik ineens verzet opkomen...
Ik heb me al goed voorbereid voor de 7 chakra's door al zeven A3 tekenvellen op maat te maken, ben nog aan het twijfelen of ik ga inkleuren of weer eens aquarel te gebruiken...
Bij het starten van de mandala opzet, past hij wel op het papier maar er blijft maar 1 cm ruimte aan de randen over...dit voelt voor mij niet goed, ik wilde ze allemaal gaan inlijsten!
Meegaan in het verzet..
Ik analyseer de opgegeven maten nog een keer en kom tot de conclusie dat ze 'niet kloppen' dat ze 'fout' zijn voor het A3 format. Ik zit door deze kijk al meteen vast en mijn enige keuze is om een nieuwe opzet te maken. Ik bereken dus de 'juiste' maten en zet de mandala nog een keer op....maar er is al 1 vel 'verbruikt' en eigenlijk vind ik dat zonde.
Het dan pas zien..
Als ik de tweede opzet heb staan, kijk ik nog eens naar het eerste en zie dan hoe ik het 'verkeerde' heel makkelijk aan kan passen, het ontwerp wordt voor mijn gevoel ook nog leuker dan de oorspronkelijke.. tja....bij het reflecteren op de situatie zie ik dat ik mee ging in mijn verzet in plaats van zitten in het moment....voelen, ervaren en meebuigen...
Ruimte voor de krachten van het universum..
Ik kom er een mooi artikel over tegen met als titel ‘
Als je je verzet tegen dit huidige moment, verzet je je tegen het hele Universum.’
Oh! deze komt binnen, mijn motto is: Go with the flow! en zo leef ik ook, in de flow zit een magie en onverwachte mogelijkheden...als je een bent met het moment, met het 'wat is', het onderzoeken, wat kom ik tegen, dan stroomt het leven (en dus ook het tekenen/het creëeren) en stroomt het universum met je mee. De flow valt onder de spirituele wet van de minste weerstand, als je je niet verzet tegen 'wat is' dan kun je je oordelen laten varen.
Onze poes in de flow..
Zoals in het artikel staat kunnen dieren dit heel goed. Onze kat is altijd gewend via een bepaalde 'steenstapel' op de schutting te springen, nu staat er een stoel voor waardoor ze er niet goed bij kan, en ze kan op de stoel klimmen op zo op de schutting te klimmen maar die staat er een eindje vandaan dus ze moet een 'gat' overbruggen, dat is eng, dus haar eerste idee is dat dit geen goede optie is. Ik zit samen met mijn zoon naar haar pogingen te kijken en we schatten in 'of ze het gaat doen of niet'
Mogelijkheden testen
Het is leuk dit te observeren....Ze test al haar mogelijkheden, probeert nog andere opties, bekijkt en test het vanuit alle hoeken... maar uiteindelijk komt ze terug bij de stoel...zet zich schrap en hoppa met 1 sprong landt ze keurig op de schutting. Een prachtige manier om met veranderde omstandigheden om te gaan. En wat je dacht in eerste instantie niet als ideaal te zien toch de beste keuze is.
Zijn met wat is...
Kiezen voor de wet van de minste weerstand, dat een van de belangrijkste dingen die je kunt doen voor je eigen genezing, geluk en groei is: zijn met wat er is.
Dat is een mooie spreuk want hij geldt ook voor het mandala tekenen, eens kijken wat je tegenkomt aan gevoelens, gedachten en signalen en ze er laat zijn zonder er over te oordelen..
Maar vaak hebben we aangeleerde ideeën over hoe de mandala zou moeten zijn, wat belemmerend werkt bij voor het ervaren zoals het is.....
Perfectie
Het perfecte plaatje willen creëeren bv, en als je dat niet ervaart van dat het mooi/perfect of jouw standaard van 'schoonheid' als het hier niet aan voldoet dan volgt de veroordeling: De tekening niet af te maken, te vernietigen, niet aan anderen durven laten zien of in het slechtste geval, de schuld aan het papier, de potloden, gum, de koffievlek of in mijn geval de 'verkeerde informatie' de schuld te geven en ons onvermogen te projecteren, alles om het maar niet te hoeven ervaren.
Projectie
Met projectie wordt bedoeld dat alles wat jij 'vind' van iets in je buitenwereld eigenlijk iets is om op jezelf te plakken....je werkt als een projector, jouw beeld, jouw issues projecteer je op een voor jouw geschikt canvas. Dus we zijn geneigd om alles wat we als onprettig ervaren te veroordelen, uit ons bewustzijn te duwen, te negeren, ontkennen, en op anderen te projecteren, alles om het niet te hoeven ervaren.
Kus erop en door..
Dit doen we om dat dat ons is aangeleerd...gevallen? tranen drogen, kus erop en hup weer door... we zijn hierdoor geconditioneerd om alles wat pijnlijk of onprettig voelt, te zien als ongewenst of zelfs gevaarlijk, en we zijn gaan geloven dat de enige manier om ons fijn te voelen, gelukkig te zijn, het ontsnappen aan de pijn is. Maar niets is minder waar. We kunnen dat wat we graag willen pas bereiken en ervaren, als we bereid zijn dat wat er is te aanvaarden en waar nodig, om goed te kunnen functioneren, te transformeren.
Trauma
De laatste tijd luister ik een aantal podcasts met als thema ' trauma'. Vanuit dat trauma hebben we onszelf geleerd om te reageren. Dus de buitenwereld die 'de oorzaak is van ons probleem' onze projectie doet ons op een bepaalde manier met situaties omgaan. Onze emoties zijn daarin de boodschapper, als we boos verdrietig etc worden is het een signaal dat er een 'trauma' is aangeraakt. Daarna volgt het zogenaamde 'trauma respons' het coping- mechanisme dat we hebben ontwikkeld om niet weer in het trauma hoeven te ervaren.
Deze lezing van Gabor Mate, was een van de items die ik luisterde en sluit mooi aan op wat ik hier vertel.
Groei
Maar de groei zit nu juist in het gaan kijken naar dat coping-mechanisme, dat je ingebouwd hebt als 'veiligheid' en dan daardoor naar het achter liggende trauma.
Want dat is nu juist de boodschap van het universum, "hé hier ligt nog wat 'oudzeer' op een plank te verstoffen, wordt het niet tijd dat je dit eens op gaat ruimen?" En door dat te doen, ga je mee in het huidige moment en geef je gehoor aan de roep van het universum...
Door het opruimen van 'oudzeer' gaat het huidige moment weer stromen, laat je de energie in de chakra weer stromen. Precies de reden om deze mandala te maken.
Terug bij het artikel, ze vermeld namelijk ook: "Als we de boodschappers veroordelen, schuwen en wegsturen, komt de boodschap niet aan en blijven de boodschappers komen, tot ze gehoord worden".
In het mandala tekenen is dat hetzelfde, komen dezelfde issues steeds weer naar boven totdat....kortom het universum blijft roepen tot je luistert, want ze wil niet dat je je tegen haar, tegen de ware natuur verzet...
het Universum is creatie, is schepping, is groei, is flow...
Dus Zijn met wat is..
Het artikel word afgesloten met:
"Om te zijn met wat er is hoef je geen cursus of workshop te volgen (het kan natuurlijk wel: mindfulness, meditatie of focussing bijvoorbeeld).
Eh....Hallo! sorry, maar daar wil ik graag nog iets aan toevoegen :
De mandala is een prachtig medium om je te laten zijn in het moment, af en toe je bewust te zijn te voelen wat je ervaart. Op dat moment, zoals het zich daar aandient...
Sorry dát kon ik niet laten haha...maar jij als mandala tekenares snapt helemaal waarom 😉
Goed advies
Ze gaan verder met...
"Het enige wat je hoeft te doen, is met enige regelmaat de beslissing te nemen bewust te ervaren wat je ervaart. In het moment. Zonder het weg te willen duwen. Zonder het meteen te veranderen. Zonder schaamte of oordeel. Gewoon ervaren wat je ervaart. Constateren. Voelen wat je voelt. Observeren wat je denkt."
Precies!
De afsluiting..
En een mooiere afsluiter dan de volgende komt zelf niet uit me stromen omdat dit al enorm als een gek resoneert!
"Als je er eenmaal mee begint, zul je zien dat het steeds makkelijker wordt, dat het je tweede natuur wordt. Dat is niet zo gek: want eigenlijk is het onze ware natuur om zonder weerstand in het hier en nu te zijn, altijd stromend, bewust, gelukkig en oneindig creatief!"
