Dit blog werd getriggert door iemand die schreef dat ze 'aan het oefenen' was om mandala te tekenen. Dit maakte iets bij me los en zette me aan het denken...
Kun je oefenen om mandala te tekenen? dat impliceert dat je het moet leren....dat het een vaardigheid is wat je nog niet beheerst...maar iedereen kan zonder al te moeilijke instructies aan de slag.....want de definitie van een mandala is eigenlijk alleen maar een cirkel (op papier) en daarin kun je maken wat je wilt....er zijn dan ook oneindige variaties op mandala's
Fietsen
Het deed me denken aan mijn dochtertje die me zei dat ze niet kon fietsen op het moment dat ik weer eens probeerde haar te vragen of ze al 'groot genoeg' was om het 'zonder zijwielen' te proberen. Mijn reactie was toen, dat iedereen kan fietsen....en wees diverse mensen aan die voorbij fietsten. Dat klopt natuurlijk niet helemaal maar iedereen die kan zitten of lopen kan ook fietsen, je weet alleen niet dat je het kunt totdat je de drive en het zelfvertrouwen hebt om het te doen...
Vertrouwen
Baby's hoeven niet op een cursus of school om te leren: eten, zitten, praten of lopen. Anatomisch gezien kan een mens dit en een kind zal ook de inwendige drive hebben om dit te gaan doen. Voor fietsen geldt hetzelfde....het enige wat je moet 'leren' is vertrouwen. Vertrouwen in je gevoel voor evenwicht, vertrouwen dat je het kunt... dat is het enige... Dat is ook wat ik mijn dochter vertelde..." iedereen kan fietsen, jij ook...alleen 'weet' je nog niet, dat je het kunt..."
En geef toe, het klopt toch...als je eenmaal 'leert/weet/voelt' hoe je het moet doen.....fietsen, zwemmen, mandala-tekenen....kun je het niet meer 'ontweten' of 'ontleren'
Eens geleerd is voor altijd kunnen....tenzij.....je het vertrouwen in je evenwicht weer kwijt raakt.
Oh en ik besef....het is niet alleen vertrouwen in je evenwicht maar ook het uitschakelen van je angst om b.v te vallen.
Vertrouwen en angst
Eigenlijk kunnen we alles al, alleen 'weten' we nog niet dat we iets kunnen totdat
a. We het gedaan hebben
en
b. geen angst hebben om het te proberen...
Maar het gekke is...dat ons 'geleerd' wordt dat we dingen niet kunnen tenzij: je er heel hard voor werkt, het steeds herhaald, het 'zonder fouten' kunt, je er een diploma voor hebt gehaald....noem de beperkingen maar op...
Maar soms is het gewoon inzicht krijgen in het 'trucje' dat ervoor zorgt dat je iets kunt..
De leukste lessen op school
Mijn zoon in groep 8 kreeg op vrijdagmiddag altijd een soort van 'knutselles' daarin werd er gezaagd, geverfd, getekend alles op het creatieve gebied. Toen hij eens thuis kwam met een mooi kunstwerkje en ik hem daarvoor prees, liet hij weten dat hij het niet zo bijzonder vond...Ik was verbaasd want het was toch knap gemaakt maar bij doorvragen vertelde hij dat dat hij de knutsellessen helemaal niet zo leuk vond, dat deed me toch doorvragen want je verwacht dat juist dát, naast buitenspelen, muziek, toneel en gymmen toch wel de leukste lessen op school zijn....
Beperkingen
Maar hij vertelde dat je altijd iets 'moest' maken volgens een voorbeeld en elk kind maakte dus precies hetzelfde ding....misschien met wat andere kleuren maar vrijwel identiek....bij de uiteindelijke tentoonstelling van alle gemaakte 'kunstwerken' begreep ik wat hij bedoelde....het eigenlijke creativiteit aspect was totaal uit het project gehaald...in plaats van: hier heb je een stuk klei/hout/papier...dit kun je ermee en laat er je creativiteit maar op los...werden de kinderen beperkt met hier is een stuk hout en figuurzaag en dit moet je er van maken...
Geleerd
We hebben dus niet geleerd hoe we onze creativiteit kunnen aanwakkeren, dat we niet hoeven nadenken over wat we willen maken omdat we 'voorbeelden' moeten volgen. Dat er maar 1 (juiste) manier is. Dat we hetzelfde moeten maken....nu begrijp ik wel dat het lastig is zulke knutsellessen moeten organiseren en dat je daarin wel een plan en voorbeeld wilt hebben...maar hoe leuk is het om te zien dat er van een begin van je reizende mandala iets moois en onverwachts groeit of dat er vanuit een basisopzet....een heleboel eigen 'creaties' en variaties op ontstaan...dat kun je niet oefenen, dat moet 'ontstaan' ontluiken en mag groeien, vanuit een innerlijk kunnen en weten...
Herinneren
We hebben allemaal namelijk een innerlijk weten, een bron van kennis, het collectieve veld waar Carl Jung ons over heeft verteld....we zijn het alleen vergeten...ons onderbewuste weet vaak wel deze dingen we noemen het wel het intuïtie....dat zijn dingen die je onbewust en automatisch doet...dat hoef je niet te leren, te oefenen of een diploma voor te halen.....het gaat zonder nadenken en zonder je bewust te zijn, dat het het niet kunt...dus kun je het...
Het mooie is dat de mandala, je dit kan laten zien....daarvoor hoef je het niet te leren of te oefenen...maar gewoon vertrouwen op je gevoel, je intuïtie...je innerlijke weten....het is gewoon een kwestie van herinneren...
Lateraal denken
Ik kwam op een site tegen dat er in Duitsland/Berlijn grootschalig gedemonstreerd werd tegen de corona maatregelen. En ik kwam daar het woord QUER-denken tegen...dat maakte me nieuwsgierig maar leerde dat er eigenlijk geen vertaling voor is anders dan 'uit-de-box' denken. Uit de box denken is dus denken zonder de beperkingen die we er (vaak zelf) op leggen.
Het beste valt QUER-denken te omschrijven met lateraal denken: Lateraal denken is gebaseerd op het opnieuw (anders) ordenen van de bestaande informatie om zodoende nieuwe informatie te laten ontstaan. De term lateraal denken is geïntroduceerd door Edward de Bono.
Medisch en mandala
Lateraal is een woord dat ik ken uit medisch vakgebied en daar betekent het 'aan de buitenzijde' dus niet in het midden maar daaromheen. Het lateraal denken is dus niet denken vanuit het centrum (de situatie/het probleem) maar even weg uit het midden gaan staan en de situatie vanuit daar nog eens bekijken.....dat is ook mooi op een mandala te projecteren.
Dat kun je ook doen met de 6 denk-hoeden van Edward de Bono
Edward de Bono ken ik van zijn 6'denk-hoeden' iets wat ingezet werd op mijn werk tijdens een veranderingsperiode. De 6 hoeden hebben elk een kleur en die kleur heeft een specifieke betekenis/emotionele toestand. Klik straks maar eens op de link van zijn naam hierboven. Het is leuk om te bedenken wanneer jij welke hoed draagt om te zien welke houding jij hebt bv tijdens het mandala tekenen, of een situatie op je werk,een situatie in je relatie of de corona-situatie.
De waarde van de 6 hoeden, volgens Edward de Bono, niet alleen om te weten welke hoed je draagt in een situatie maar de echte waarde schuilt in het feit: kun jij ook een andere hoed opzetten? d.w.z kun jij een situatie ook vanuit een ander gedachtegoed bekijken..Stel dat....
Het is zoiets als een olifant zien, zoals jij de olifant kent.... maar als de informatiedoos waar je altijd je informatie uit haalt zegt: "Dat het een roze olifant is en dat hij immens groot is en uniek, nog nooit eerder voorgekomen is en dat hij levensbedreigend is en zich razendsnel voortplant en dat wordt elke dag via deze informatiedoos herhaald...dan is dat je referentiekader. Je volgt dan de voorschriften op...komt niet op straat omdat je die roze olifant niet tegen wilt komen en draagt een tropenhelm omdat mensen die op safari gaan en dagelijks zulke olifanten tegenkomen dat ook dragen.
Maar na verloop van tijd...en elke keer als je uit het raam kijkt...je helemaal geen roze olifanten ziet en bij onderzoek kom je helemaal geen roze olifanten, alleen de normale bekende grijze tegen dan ga je QUER-denken...en dat begint bij de waardevolle woorden...
STEL DAT... er helemaal geen roze olifant, die zo levensbedreigend is?
(Iedere overeenkomst met de huidige corona-situatie is louter op toeval gebaseerd 😉)
Een persoonlijke ervaring
Tijdens mijn werkperiode kwam mijn leidinggevende eens naar me toe en vertelde dat er uit het team waarin ik werkte opmerkingen van enkele van hen kwamen over laten we zeggen 'enkele van mijn werkzaamheden'
Ik reageerde met verbazing....waarom vertelden deze personen dit me zelf niet? als iemand ergens een probleem mee heeft dan is dat toch het fijnste als men dit persoonlijk met je bespreekt. Ik ben in ieder geval wel zo'n persoon en dus draaide ik het om: ik had verdenkingen welke collega's dit waren en begon ze aan te spreken en te vragen of zij het waren die dat specifieke probleem met me hadden of dat ze wisten wie dat probleem had.
Een laterale weg inslaan
De eerste ontkende alles, de tweede ook en hoe verder ik navroeg, hoe verwarder en verbaasder ik werd...al mijn collega's logen tegen me, kreeg ik het gevoel...en niemand was eerlijk...totdat ik anders naar de situatie ging kijken....STEL DAT mijn leidinggevende me niet de juiste informatie had gegeven! en toen ik daar over na ging denken: zou ze zelf problemen hebben met 'enkele van mijn werkzaamheden'? begreep ik ineens hoe het wel zat...het was veel logischer dat ze er zelf problemen mee had want ik deed deze dingen op eigen initiatief, ter verbetering van de workflow, maar zonder opdracht of 'toestemming' van haar en dat was het pijnpunt.
Oneindigheid..
Iedereen kan dus een mandala tekenen...we zitten alleen soms vast in onze beperkte wereld....met de beperkende gedachten over wat een mandala moet zijn....sommige zeggen dat misschien de enige voorwaarde is dat je een potlood vast kunt houden maar denk eens lateraal: Ook dat is niet noodzakelijk...doop je vinger maar eens in een pot verf en teken een cirkel...op papier, een muur, een bank.....
Er zijn oneindige mogelijkheden, als je je maar niet laat beperken door.....je eigen gedachten... en je overtuigingen....
en ga het eens lateraal bekijken...vanuit de buitenkant van je cirkel...
Dus mandala tekenen dat kun je niet oefenen...dat moet je gewoon doen!
Het gevoel volgend, je onderbewuste te laten leiden...
je controle, beperkingen, angst uit handen gevend...
en erop vertrouwen...
dat je laterale denkvermogen je de juiste richting laat volgen...
dat alles al in je zit..
dat je alles al weet...
en dat je dit kunt herinneren...zonder te oefenen...
Kommentarer